Om het voortbestaan van Den Alerdinck op de lange termijn te waarborgen, is een ontwikkelingsplan opgesteld door een team van deskundigen, waaronder landschapsarchitecten, een cultuurhistoricus, een architect, een rentmeester en een procesbegeleider. Mijn rol als cultuurhistoricus richt zich op het mede-ontwikkelen van toekomstplannen voor het rijksmonumentale park.
Het park van Den Alerdinck werd waarschijnlijk rond 1812 ontworpen door de Zwolse tuinarchitect Georg Anton Blum, in opdracht van eigenaar Bernardus Josephus van Sonsbeeck (1722-1858) en zijn vrouw Maria Elisabeth Bernardina Heerkens (1772-1806). Voor het naburige landgoed De Gunne, destijds in het bezit van Gerardus Anthonius Stanislauw van Sonsbeeck (1770-1809) en zijn vrouw Wilhelmina Agnes Cremers (1770-1809), is bekend dat Blum een ontwerp heeft gemaakt.
Het park op Den Alerdinck, aangelegd rond 1812 in landschapsstijl, is opgebouwd rondom een grote, slingerende waterpartij, omgeven door wandelpaden en omzoomd door laanbomen, gazons en beplantingen. In een bocht van de vijverpartij bevond zich destijds de Koepelbelt, een heuvel waarop een grote koepel stond met ruimte voor twaalf stoelen, zoals blijkt uit archiefstukken. Centraal in het park en over de drie armen van de vijver lag een iconische driepuntsbrug. Zowel de driepuntsbrug als de vormgeving en schaal van het park vertonen duidelijke overeenkomsten met andere ontwerpen van Blum, zoals de Fraeylemaborg in Slochteren, dat met zekerheid aan Blum kan worden toegeschreven.
Het plan beoogt om verdwenen elementen, zoals de koepel en driepuntsbrug, in ere te herstellen, waarbij aandacht is besteed aan de authentieke vormgeving. Ook is het noodzakelijk om op diverse plaatsen (onder-)beplanting te verwijderen om historische zichtlijnen te herstellen. Het wandelpadennetwerk wordt geanalyseerd en gereconstrueerd op basis van Blums stijlkenmerken. Verder zal het park worden aangepast om klimaatbestendig te zijn en toekomstbestendig beheer te ondersteunen
